KAYIP HİKAYEMKayıp hikayemde saklı, yokluğun Alıcı bir kuş olup, tünüyor Göğsümün çaparına. Dünden kalma, gece yarılarında Suskun bir ağrı şakaklarımda, Usul usul açılıyor gözlerim karanlığa. Aklımda kazılı yüzünü salarken, Ay’ışığı duvarlara, avuçlarım da Durgun bir su oluyor gözyaşlarım. Gizli yakarışlar düşerken, sözlerimin ıslağına. Yüz sürüyorum, Kırık dökük bir kaç anı’ya. Gündönüme karışırken Kartpostal suskunluğun da.. |
vurur kanatlarını yokluk
içinin incinmişliğine
belki bir resim
ya da bir şiirde
susarsın
henüz söylenmemiş sözler eşiğinde.