Kırık Laf Operası
bir çok hızlı şey oldu
geçene kadardı hatırlamıyorum gölgelerin geceye gecenin geceye yanaştığı zamanlardı suyun ışıltısına eşlik eden yaşlı kütük vurdu kalbimizin kıyısına başka şeylerde oldu hatırlamadığım uydurup rastlantısal şarkılar savurduk alakalı niyetlerin yenilendiği ayaklar uzuyordu pazartesiye veya taşlaşmış duvar ucubesinin farklı bir duyguya tezahür eden hürlüğü çareler aranıyordu çareler kırık laf operasından süzülen kışkırtıcı dudak bükümleri anlama tutkusunu yakalama sevdası ile savruluyor büzüşmüş bu uykuya bir isim arıyorlar anlaşan serpiştirip araları kapatıyordu yaz sendeleme derinliğinin kıvamı varsa kan bilir ona küçük oyununda başarılar diler ilerler artınca basınç kafaya doğru bırakma diyorum ruhuma bırakma beni kuyudaki korkunç yankıya. |