Çcukluğumda bostan dediğimiz kavun karpuz ekilen mevkide ağaçtan çardak yapardı büyükler bizlerde gece ve gündüz orada kalırdık ağmurlu havalar için de yerde bir iki kişinin sığaçağı çukur açılır üstüyse toprakla kapatılırdi bir nevi mahpus damı gibi hele birde angaralı gibi büyük varsa toplardı bizleri etrafına gördüğünü geçirdiğini anlatırdı ki saatlerce dinlerdik güzel günleri anımsadım hocam eyvallah
Kalemin susmasın
_________________________Selamlar

eyi insan demek;
çoluk-çocu(ğu) hayırlı
gazancı bereketli
sıhatli-afiyetli
dutduğu iş yüz güldüren
gonu-gonşusu
şerrinden emin olan
işleri yolunda,
onun-bunun malında-ırzında gözü olmayan
bulduğuna şükreden
fazlası uçun çalışıp-çabala(y)n
illaki Allahdan isdeyen
öldüğünde hiç kimsenin
arkasından “-donuz mezerinde yatasıca
hortlaysıca
singildeyesice” demediği,
çoluk-çocuğunun arkasından
beddua etmediği,
gurullandığı insan demek

Şu yalan dünya'da;iyi insan mutluluk,kötü insan ders bırakır.
Ölümlü dünya kimseye kalmayacaktır,onun için sevgi dolu,
kimseyi kırmadan, insanca yaşamak lazım misafir olduğumuz
bu fani dünyada.İnsanı insan yapan,sevgi, vicdan ve merhamet .
Dil başka olmuş,yürek başka,görünmüyor asıl çehre.
Güvenmemeyi;en çok güvendiklerinin attığı kazıklardan,
inanmamayı;en çok inandıklarının söylediği yalanlardan,
sevmemeyi;en çok sevdiklerinin ihanetinden öğreniryorsun.
//sen! sen ol
yerde sürünen ilandan
ilanın sokmasından değil de
yörüyen iki ayaklı ilanlardan,
insanın sokmasından korkacan
dili da(h)a zehirlidir
imkanını gücünü hayra gullanmaz//
Yine; yöresel şive ile ilginç yaşanmışlıkları olduğu gibi
anlatan öyküsel şiirinize tebriklerimle.Saygıyla.