Yâd Ellerde Acep Kimler SararAldın beni kapı dışına attın artık aşkım neye yarar Ben Mecnun sen Leyla olsan aşk bize nasıl uğrar Severken aşkın gölgesinde veremedik bir karar Geldim gönül sarayına askımla sen beni hiç sevmedin Artık aşk ne seni nede beni artık gelip sarar Artık senide beni de yâd ellerde acep kimler sarar Artık umutla bekleme aşk bizi bir daha uğramaz Gelip o tatlı gülüşüyle gönlümüzü hiç yakmaz Birbirlerini bunlar deli gibi seviyor diye hiç kimse bakmaz Uyanmana gerek kalmadı aşk bizi terk eyledi gitti Tertemiz aşkımız daha başlamadan burada bitti Artık senide beni de yâd ellerde acep kimler sarar Artık dünyamızı hasretin acıları sardı bürüdü Daha sevdiğim sardığım gün daha dün idi Bilmem severken ayrılık bize kapıda nasıl göründü Severken ne sen beni nede ben seni güldürdüm İndik gönül saraylarımızda işte süründük Artık senide beni de yâd ellerde acep kimler sarar Dünya artık varlığıyla bizim olsa neye yarar Aşk ile severken aşkımızla vermedik sevmeye karar Şimdi gözlerimiz ayrı illerde birbirini arar Ayrılıktan sonra söyle pişmanlık neye yarar Şimdi ikimizde yaşarız ayrı ayrı gurbette Artık senide beni de yâd ellerde acep kimler sarar Kul Mehmet’im beklerim senden bir haber gelsin Gönlüm o sevinçli haberle uçup sana gelsin gülsün Ayrı olsak ta hala bekârım gönlüm senindir gönlün bilsin İster bu gönlüm ömrü hep senin yanında geçsin Aldım gönlümü taşlara çaldım kesilmedi feryadı neylersin Artık senide beni de yâd ellerde acep kimler sarar Bak görür müsün artık gönüllerimiz boşuna ağlar kanar Yâd ellerde bizi kimse sarmadan gel de geleyim Seni alıp gönlünle kollarıma gönlüme tekrar sarayım Mehmet Aluç © Kul Mehmet |