Sevmiş miydiniz Denize Atılan Çiçekleri
gömdüm yüzünü
kar beyaz uçurumlara yolculuklar gurbetin yalnız ülkesine üşüyor kalbin akşamlar mıydı derin yollardan beni sana döndüren yıkadım gövdemi yabanıl ırmaklarda bekledim esenliğini yaz kırlangıçlarının sesinde bekleyeceğim seni kırmızı zambaklar yaramı gizlerken kıyısız denizlerde sesin iyileşmiyor modern zamanın sürgünlerinden kalan yaralar sevmiş miydiniz denize atılan çiçekleri taş plaklardaki hüzün söylencelerini kanatlanmış şehirden güz ağıtları yükseliyor akşamlar mıydı tütsülenmiş derin uykulardan bizi uyaran gömdüm akşamları çiçekli gömleklerinle beraber kar beyaz uçurumların kara aforizmalarına -Ömriye KARATAŞ- |