BATIKTAN GELEN SESLER
gün gelir sevgilim.,
birbirine eğreti dikişlerle tutturulmuşsa eğer.., gökyüzü ve denizler gün gelir kıyamet tarafından hafif bir yel eser., patlar ufuktaki çizgiler… baharsız polenler gibi derinlerde kaybolurken., bütün masmavi düşler., boğulmuş ağıtlar çıkar su yüzüne., gözyaşı olup akmak için yamaçlardan… o yamaçlar ki sevgilim., kokusunu yitirmiş kekik otları gibi kimsesiz gözleri ay ışığı yolunda., dönmeyenleri bekleyen kadınlar gibi sessiz… o ağıtlar ki sevgilim., içinde yitik inançlar saklayan bir koca deniz., ve o denizlerden gelen son fotoğraf ki., el sallayan veda vaktidir pupadan.. gün gelmeden sevgilim., böyle bir kıyametin dışında kalmak için.., ben bugünden alırım seni seni.., yaşayamadığım bütün şehirleri ve henüz yazılmamış şiirleri… alır giderim., dalgalar boyu arayarak içinde batık olmayan denizleri... haydi gir koluma., kapatalım kulaklarımızı., öylece yürüyelim hiçbir ses duymadan… ....., korkuyorum sevgilim…, korkum., batıktan gelen o sesin benim sesim olduğunu anlamandan ama ya benim değil de senin sesinse o ses., bak neler geçiyor aklımdan… gir koluma., kulaklarımızı kapatıp öyle yürüyelim demem de işte bundan... şimdi üstümüzden melek kanatlı bir kelebek uçmalı., çocukluğumuz uykuya dalmalı., masallar bitmeden…… Cevat Çeştepe |