Acımasız bir rüzgar kopuyor yokluğundadağlarda kekik kokuları kentler deniz gök çığlık çığlığa gece yarıları ve Tanrı’ lar un ufak **** Özlemler; tetiğin ucunda her şafak sesim düşüyor su’ ya İçerimde çaresiz bir yangın Yakıyor geceyi, soğuğu ve yalnızlığı ***** Aşkı giymiş, ayakları çıplak Dudakları yağmur kokuyor Huysuz bir yar gülüşünü alıp gitmiş Kim dokunduysa saçlarına Eksik bir sevgi bırakmış gençliğine Pusu kurmuş özlemlerden geçiyor hafızam İçerimde körkütük bir yangın her yalnızlıkta öptüğüm... |