öze/me
keşkeye mahkumuz günde bin kere
umudu yarına sayıklamışız inişli çıkışlı dağ tepe dere düşerken hayattan hep yara bere biz bizi sevgiden ayıklamışız sözde hep mutluluk sayıklamışız dünyadan geçerken ebedi sanıp süsüne nazına nasıl yanmışız fitneye paraya makama kanıp menfaat balına bandıkça banıp dank etse de artık ne aldanmışız yalanın peşinde boşa yanmışız bir kere kendimiz olmadan daha desinler uğruna ömür sürmüşüz elalem denilen onca ilaha teslimiz el ne der denen silaha anlat külahıma sözde hürmüşüz derler ki sefadan cefa sürmüşüz ne vakit geliriz biz kendimize işte tam o zaman adam oluruz gönülden uyarsak rehberimize içimiz benzerse Efendimiz’e uymazsak pek kesin cüdam oluruz adama benzeyip adam oluruz ne dersin Canbolat nedir Murad’ın secaat arz edip sirkat edersin tek derdin dünyalık işte iradın hak ansın yadını kalmasın adın ne vakit yalandan firkat edersin inşallah özüne dikkat edersin Murat CANBOLAT |
beğeniyle okudum zengin bir şiir kutluyorum tam puanımla günümün şiiri olarak seçiyorum
geçmiş bayramınız kutlu olsun