Acılarıyla,
öfkeleriyle
bir fırtınaya
taşan bir ırmağa dönüşen
yüreklerinde
aşk, anlam, hakikat dolu..


Umut geri döndü
zalimlerden önce
Mavi mavi çoğaldı
şehirlerde çocuklar
Büyüdü gözleri,
sığmadı ufkun kızılına.


Yandıkça gece,
Toprağa dayandı yarası bulutların
Hezeyan bu iklimler,
Öç düşsün yaprağına gülün,
Aldatılmışlığın;
oltasına geldikçe direnç..


belki;
bir sokağın çıkmazında
belki
bir çiçeğin dirilişinde
yağmurlar
şehre soyunuyor
yüreğimin kuyusuna düşüyor
sırık sıklam
bir kavgadan gelen gözlerinde


Bak bu deli
hayat tarzı ne de güzel
Seninle her şey
ne kadar da güzel
Maviyi eskitip
ıslak ve ünlemsiz bir gülüşle
Gözlerime mezarlar kazma
Ah tenime sevdalı
düşkırığı yaram
Saçlarını ömrüme bağışla
imtiyaz bilmez yara sancısı
Mutluluğun hazin şiiri gibi...!



A.ALKIS