Ne kapandığını görürler kapımın
Ne de açıldığını bilirler ardımın
Kendi içime bile giremezken ben
Sen en iyisi mi kapıma
Bir hoşça kal bırak.



Bana varlığımı soruyorlar
Oysa ben yokluğumu hatırlıyorum
Gözlerimden habersiz yollarımda yürüyorum
Haykırdığımı söylüyorlar, duymuyorum
Düşüyorum tepelerden, tutamıyorlar
En iyisi mi itekle uçurumlardan



Güneş dağların ardında batar oldu
Deniz dalga dalga savaşıyor rüzgarla
Kastediliyor hayallerim
Söylesene güzel
Gözlerin kadar siyah bir zindan var mı?
Şimdi cümlem kadar yüksek duvarlar
Ellerin kadar yakın mıydı yollar?
Şimdi sen kadar uzakta
Hicran kadar yalnızım.



Soramadığım hesaplar için hiç üzülmedim
Zira ben hepsini Allah’a bıraktım
Bir çiçekte kan yoktur ama
Vardır mutlaka bir yaşatan
Bir tek yüce Rabbime inandım
Kırıldım ve susturuldum
Bıraktım gitti Yaradana
’O’ konuşsun.



Çölleri bu yüzden seviyorum işte
Yana yana yaşıyorlar bir karış topraksız
Ölüp ölüp gidiyorlar ama
İsyanı ateşle karıştırmıyorlar.



Bir demirle kırılsaydım ağlamazdım belki
Bir nisan da bir insanla parçalandım ya
İnsan olmaktan utandım
Toz küller, ateşten sanarken kendini
Zamanda yolculuk yapar gibi
Her gece düşlerimi yaktırdım.



Sen öl deseydin ölmez miydim hiç?
Öldüm işte, söylemedin belki, diyemedin
Kısa bir yoldan tarif etmiştin.



İsimsiz bir köyde, şırıltısıyla suyu
Dumanıyla ateşi bulurdum ben
Gökyüzünü yağmurla
Yeryüzünü acıyla silerken
İçimden bir can gittimi
geri gelmezdi bilirsin.



Çok sevince nefret alıyor içini
Sevince gözlerinden çıkıyor nefesi
Bazen alamıyorsun bile, tutuyorsun içinde
Yokluyorsun kalbini
Sokuluyorsun yalnızlığa adım adım
Neydi benim adım?
Boş ver!

Sen en iyisimi
Yakıştığın en güzel yere

Bir hoşça kal bırak...........



...




BİR HOŞÇA KAL BIRAK - Mawish Şiirleri - Mert Zafer Cansever