DEME HA DEMEKapı duvar oldu sanki hiç ses yok. Bir bekleyiş ki sorma ha sorma. Ha açıldı ha açılacak bekleyip dur. Sesim,mi gelmedi sen mi duymadın anlayamadım. Can’ın sağ olsun yeter can ister duy istersen duyma. Say ki ben hiç gelmedim. Hatta kapıyı da çalmadım. Bir esintiydi geldi geçti de. Unuttu deme ha deme. Kapatıp gözünü uykuya dalınca. Aklına bir an olsun ben düşünce. Yalandan da olsa hayal kurunca. Sakın hiç sevmedim deme ha deme. Yaslanıp duvara resmime bakınca. Gözlerimde seni görüp kalınca. Bakıp bakıp geçmişe şöyle bir dönünce. Hiç özlemedim deme ha deme. Zaman geçip gitti bak yıllar oldu. Geçmişte sadece anılar kaldı. Ekilen fidanlar bak çınar oldu. Hasretten yanıp kül olunca yanmadık deme ha deme. Karanlık çöküp gözler görmeyince. EL ayak çekilip yalnız kalınca. Birde boğazına ağıt çökünce. Ağlayıp saçını yoma ha yolma. Bak tükendi ömür bitti nefesim. Önce sen dedim sonrada sen. Girince toprağın bağrına bil istedim. İçimden sen gittin deme ha deme. Mehmet DEMİR sk. |