EDEP
susuyorum.
herkes konuşurken ben susuyorum. ve izliyorum. dinliyorum sadece. neler söyleniyor neler. sanki alimler meclisine girmiş gibi. ateş sarmış her bir yanı. her taraf yangın yeri her bir yan toz duman. anlatırlar konuşurlar sonra derin bir sessizlik. söz bitti. meclis arifsiz, sohbet alimsiz, söz sahipsiz. dil dönmez hayadan. utanmaz konuştukça konuşur. konuştum sanır. susuyorsam edepten. edep ise işte... Mehmet DEMİR |