Anlayan Çıkmaz
Aklı can mülkünde koyan telaşta
Bir sultan konuşur anlayan çıkmaz Mermere diklenen her damla yaşta Bir umman konuşur anlayan çıkmaz Serapsız düşlerin hükümsüz kadri Sellerin hükmüne çekerken hodri Buğulanan gözler için lâedri Bir roman konuşur anlayan çıkmaz Bana, sana, ona, cümle bizlere Dem vurarak yaşanacak gizlere Kırk birinci hisle, gören gözlere Bir ayan konuşur anlayan çıkmaz Yaşar iken benlik denen kozada Bedenlerde, her organda, azada Beyindeki düşüncede, kazada Bir bilen konuşur anlayan çıkmaz Şah damardan yakındaki hakikat Haber verir çıkar kat üstüne kat Küle ram olana tattırır firkat İmtihan konuşur anlayan çıkmaz Marifetim deyip bağrı yanığı Görmeyince düşlerinin sanığı Delibal’ın gözlerinin tanığı Tercüman konuşur anlayan çıkmaz Celil ÇINKIR - DELİBAL |
Bir umman konuşur anlayan çıkmaz ''
tamamıyla güzel bir şiir ama aldığım şu iki mısra heceye hayranlığımı katladı diyebilirim...
çok anlamlı ve çok düşündürücü düz yazıyla bir kaç paragrafta belki böylesine etkili aktarılamazdı okuyucuya bu ifade...
çok beğendim...
tebrik ediyorum saygımla...