uçlarında fosforlu mercan afrodizyakı türeyişte
teninde dudağı begonvillerin
parmak uçlarında çıldırmış gelincik cilası

öylesi bir tat damlıyor ki
ta derinliklerine denizin
sarhoş çığlıklar
yükseliyor vaveylaların uçuşan eteklerine

sığlardan süzülmüş
Kemal geliyor motoruyla

selam vermese olmaz
mavi bedenine kök salmış
nazlı kızının
alaca tutmuş elmalı yanaklarına

utancı bir başka döndürüyor başını
sabah lüfer avından dönen esmer balıkçının

bu kızı almalı
almalı ,pembe tomurcuklar çıkan göğsüne
başını dayamalı

tüttürüyor sigarasını
hey hat!

kanatlanmış yavru bir martının
uçma telaşında çırpınışlar

serin suların yüzgeç çeken nemli soluğundan
bir şarkı mırıldanıyor

çilek kokusu üfleyen dudakları
arp çalan parmaklarına konuyor
sarı kanatlı mavi kuşlar

titriyor derinlikleri uçsuz bucaksız göletin
ak tenini yalayan simsiyah saçları
dalıyor en dibe

ince belden öylece! Kendini bırakarak
Kemal’in tutukluğuna

tellerine vuruyor delikanlı çağların
haylaz şuhu
bu kaçıncı meşkidir bilinmez!
sabahın kıyıda
kaçıncı mahvoluşu ...

kanıyor mızrap tutan elleri
tırnaklarından kırmızı güller saçılıyor
düşlerin turkuaz düetlerine

güvercinler erguvan dallarında
ak kuğu
fuşyası fütursuz su perisi
yüzüyor yeşil çimlerin
çimdiklenen dokunuşlarında

serçeler nar tanecikleri serpiştiriyor
üzerine frezya sancılarının

Kemal
lavanta dantelli kozasında sevdanın

lüferler ağı delmiş
tezgahta sinekler

Ali Reis’in bıyık altı purosu
kızıllaşmış gri sakalları
dem alırken aşkın koylarından
evlat !Diye seslen o sesle irkilen Kemal’in
halden düşüşleri

aşkın melodisi titretirken Üsküdar’ı
bakıştılar

ney üfleyen nefesi kristalleşirken
gözlerinde yakamozların

kokusu dağılmadan altın amber sevişmelerin
güneşin sayıklayan kirpiklerine

ışıyışlarından kopan
düşlerin kıymığından bağladı
suya damlayan ruhunu rıhtıma

kulenin geçişleri süsleyen kızı

dudaklarına bıraktığı ıslak tattan
son bi kez ısırarak Kemal’i
çekti üzerine usulca göğü!...

’’ Yarpuz edb sayı 16’’