Bir Kibrit Yak İçimdeki Karanlığa
Marmara dalgası ince iz
İçinde çember çizen biz Yüzen beyazsı gölgen Derinde kalan hangimiz Derinde yüzen okyanus Gölgeni çizen bir kabus İçimde kayıp bin beyaz ile Gözlerime iner ömürlük pus Bir kibrit yak içimdeki karanlığa Yak ki, aydınlansın yeniden dünya. Bitsin bu sevda çölündeki vuslat Benden gençliğimi çalan seyahat.. Bir canım var , tek nefeslik Sen uzakta, hep birşeyler eksik Kalp duymaz oldu kimseyi Kulağıma ağır gelir bu sessizlik. Sen tek gerçek, bense hayal. Sen derin bir deniz, bense girdap Sen bir garip dalga, bense sandal. Sen uzun bir çöl, bense serap. |