YEŞİLIRMAK BOYLARINDA AYKIRI SEVDALAR
harşena dağının hırçın eteklerinde kor alevlerle sevdim seni
şadırvanlarda ürkek güvercin tedirginliği
gün ağarıyor yeşilırmak boylarından
çeyizim eski bir sandukta
unuttum ben seni yar unuttum mukarnas taç kapılarda
çığlığ çığlığa bir yangın kubbeli revaklarda

kadı kızı mihri değilim
ben sen de ferhatın dağları deldiği şirin değil
yeşilımak boylarında sonsuz söylenlerle akan bir şiir olmayı istedim
adını muvakkithaneler önünde unuttum
yalıboyu evlerine karşı aykırı gazeller okudum
harmani bakışlı sevdalardan süzülüyor ışıklar
eski şaraplar gibi takdis ediliyor rakkaslar
hayatın türküsü yükseliyor aynalı mağaralardan

haber var mı senden
haber var mı kestane renkli saçlarından
çağırır kimsesiz sesim seni borabay gölünün zümrüt sularından
fırtınanın dağıttığı harşenadan gazeller okuyor
yitip gidenlere mihri

uyanıyorum asırlar süren uykudan
akşam bahçelerinde hüzünle koklanan gül oluyorum
lavanta kokulu sabahlardan
sülüs harfli kitabelerin yazgılarından
baranlar içinde
yeşilırmak boylarından sana koşuyorum

gel gül yüzlü mihri
redifli gazeller okuyalım akşamın sükun saatlerinde
yeşilırmak boylarından derin sulara
inelim kadim zamandan
gül bahar hatun ile amasya sancağına
kafesler arkasında yazılan şiirimsin sen benim ey şehri hareşna

kurulsun yeşilımak boylarında şiir divanı
zümrüt yeşilli hatunlar cumbalı evlerinde durulsun
harşena gibi siniyor göğsüme hasretin
ferhat kanallar açma da
gonca güller harda
pir ilyas gibi gönül darda
mihri şiirleriyle iyileştir beni yar elmalıklarda

bimarhanede tabipsin
derinden işledin ayrılığı yarama
gidemem artık yeşilırmak boylarından
bedestenden zümrüt yeşili şallar al bana yar
hezaranlar konağında buluşalım akşam faslında
çiçek çiçek süslü sağır pencerelerden bir ses ver yar

bir gün aklına gelir anarsan beni
bayezid külliyesinde şadırvanda su sesindeyim
güvercinlerin kırmızı ayaklarında yarım kalan sevdayım
şiir divanında yeşiırmak boylarından mihri gibi an beni
ankalara özendik biz ey şehri hareşna
kirpiğimden yeşil ırmaklar geçiyor
unutuşlar sarıyor kahverengi iklimin cumbalı evlerini

ilkyazın ilk düşünde
yeşilırmak boylarında
ince bir dal gibi duruyorsun
çarpıyor yalnızlığımız gül hüznü zamana
sevgilim beni eski bir amasya kartpostalında
gül dalına yağan şebnemler gibi an

şimdi şiir ve musiki zamanı
ben sen de gülbahar hatun olmayı istemedim
kadı kızı mihri bile değildim
ben sen de fırtınanın savurduğu kelebektim
yeşilırmak boylarında
gül dalında har ile savrulan

ey gül yüzlü mihri
içtiğim şarap ölümcül
giyindiğim kanat kırılgan
ferhat kanallar açıyor
şiir gonca gülün harıyla yanma da

ey kalbim
seni kalker kayalara oyulmuş
bir pontus mezarına gömüyorum
hoşçakal şehri hareşna