SEN GELME
belkide unutulursun unuttuğun gibi.
gidince her şey geride kalır sanırsın. kalmıyor işte yaşıyor seninle. ne geçip giden zaman eskitir bu sevdayı. nede bensiz düşlediğin o hayat. döneceksin bir gün istemesen de. dilin damağına yapışacak. kurumuş dudakların çaresizce susacak. giderken arkandan ağlamışlığım var. ve bilir misin o göz yaşlarıyla senide akıttım. unuttun mu diye sorarsan yok hiç unutmadım. açtığın yaralar daha kapanmadı. arkana bakmadan gidişin hemde sessiz sedasız. günlerce sensizliğe olan özlemlerimin açtığı boşluklar. içimde yanan kor ateşin yakışı. kırılıp lime lime olan duygularım unuttun mu diye sormak hafif kalır. unutamadım her yanımda senden izler varken. ne mümkün seni unutmak. ama hiç gelmemeliydin bir daha. açılmamalıydı o eski sayfalar. yeni baştan yaşanmamalıydı geçmiş. sen git en iyisi. ve gelme bir daha. varsay ki bir hayal gördün. ama sen gelme bir daha. olur da affederim seni. beni bir daha kırmana nasıl katlanırım. yok gelme istemem. ağlarken dökülen gözyaşlarımla akıtmış olsam da seni. hiç unutmadığım da gerçek. bir daha tutamam ellerinden. gözlerine hiç bakamam. bakarsam kalırım oralarda. ve iyi bilirsin ki girersem çıkamam bir daha. sen gelmemiş ol biz bir rüya görmüş olalım. Mehmet DEMİR sk. 05.05.2016 Ankara |
yarım kalan aşktan esintiler gibiydi şiir
kaleminize sağlık