Limanı Oyaladıkça Yalnızlık
o karanlığın arkasında ne var bilmiyorum
hangi yana koşsak buz yığını bir sevinç karlar ülkesinde ağaçlar ve kargalar geçsin diye yazı oyalar niye kimse evinde değil uyusak da mı uyansak kaçsak da kurtulsak bu beyazlıktan her şey bitse ellerini unuttuğum yerde çatıları sıcak bir sevişmedir kalpler sarı duvarlar oyalanır heyecanımda ne geldiğinden haberim olur ne geçtiğinden gözlerim seni ruhumun penceresinden yaşlı balık bizi yutacak kıyılarda beş on insan hayale dalmıştık limanı oyaladıkça yalnızlık ölmeyeceğimize inanmıştık şimdi her köşede dinmeyen sesiyle yuvarlanıyor mavi hava sakin suların yükselmesini bekliyorum okşadıkça dalgaları piano kavuşacağız biliyorum. |