ey aşk..karanlık dünyanın düzeninde yeniden yaşamak isterken seni ey aşk yüreğinde kocaman bir gökyüzü ararken tenim kavruldu zemheri ayazında.. acılardan silkelemek isterken bütün benliğimi tutsağı oldum yine kayboluşların.. meğer ne bitmez çilesi varmış yalnızlığımın.. kalbimin dışında düşmansın bana içinde haram.. sen bilemezsin sevgili ölüm kadar kimsesizken aşk güneşin karanlığa gömüldüğü yerde ben sana doğar sensizliğe uyurum.. tek görümlük rüyalarımı nefesinde uyuturum.. ..... hem ne anlamı var ki gözlerinde olmayan gözlerimin.. üstelik esaretinde iken göz bebeklerim.. ey aşk varsın olmasın gülüşlerim.. emel güneysu |