Sanmam iki kelamın sahipsizliğidir an Sanmam berhudar gündür şu göğsümü daraltan
Bu ara içerimden sızar ayaz dışarı Bir yanımda fırtına, etrafsa duman duman Gönül dağı topluyor doruklarına karı Sinede büyük yankı gözde büyüyor zaman
İliklerine kadar hüznün minesi nemli Hali yoklayan aziz, bütün duygular demli Varlığa mevzilenen canan yine kıdemli Yürekte birikenle nihana akar çavlan
Ruha eziyet eden bu yol nerden geçiyor Yıldızlı gecelere arzusunu saçıyor Bahr-i umman paklayıp katreye pay biçiyor Birikmiş sükûtumu dinleyendir asuman
Kalpte uyuyan mahkum vurulmuyor zincire Beni bilen dudakta söz geçmiyor hakire Çilenin tezgahında usta vermezken fire Nerde beklemek meşru nasıl çekerim ziyan
Yer ettikçe damlalar sol tarafıma vurur Derinimde kabarış, başkaldırırken gurur Tebessüm hanesinde çılgın mısralı sürur Ömrümün mahallinde açtırıyor erguvan.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Erguvan şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Erguvan şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Çocuklara sorulur ya hani büyüyünce ne olacaksın diye bana sorsalar senin gibi yazacağım derim...Cansın sen yine dökülmüş kaleminden inci mercanlar.Sevgilerimle
Şiir de o anları sever nedense...
Tebrikler Nezahat Hanım.