BEKLEMEKTEN USANDIM
Beklemekten usandım içimde söndü ateş,
Hayalinle bekledim bir gün gelecek diye! Mutlu olacak sandım kalbime doğan güneş, Benim de kıymetimi bir gün bilecek diye! Dertlerimi anlattım sıra sıra dağlara Sensiz hiç uğramadım o güzelim bağlara Yine hükmeden çıkar sanırım o çağlara, Bekliyorum yıllardır yüzüm gülecek diye! Güzel geçen yılları geri verin yarenler Cennet Bahçelerine bir gül gibi girenler Senelerdir yanımda bana ümit verenler, Gözümdeki yaşları onlar silecek diye! Yalvarırım kadere inanma deme bana Yalın ayak baş açık ağlarım senden yana Ab-ı hayat suyundan içmişim kana kana, Özlediğim mevsimler bahar olacak diye! Ben yandım sen de yanma bırak gönüller yansın Karşı gel kaderine varsın dostların kansın Gönüller birlik olsun bizi beraber sansın, Bizim de günlerimiz elbet dolacak diye! Ben sevdama yanarım sevda gönlümde durur Hangi dala el atsam görürüm kökten kurur Her gelen kapımıza bize de tokat vurur, Çektiğim bunca çile bana kalacak diye! DOĞANAY’ım bu hayat bırak öylece kalsın Gidene güle güle, kalanlar türkü çalsın Özlem dolu yılların seni de geri alsın, Aradığım insanı sen de bulacak diye! Kemal DOĞANAY |
Yüreğinize sağlık değerli Üstadım.
Kaleminiz daim, kelamınız bol olsun.
Selam ve saygılarımla.