üstüme kapanırken kederim...ruhundan dökülen iki hayal örmeye başlar sağır duvarların arkasında ellerinden düşen nasırları üç beş çocuk kahkahasına takılır gece şehrin tozlu yollarında yastığımın kenarında uyurken düşlerim şakaklarımın kuytusunda demlenir bekleyişlerim çatar kaşlarını üstüme kapanırken kederim dudağımı ıslatır bir yudum deniz ve ağzımda şimdi iyotun tadı sen sabahı giyme içimde gün kırıkları farkında mısın bilmem yine gitme zamanı dökerken yapraklarını bahar dalları... 23/03/2008 |
içimde gün kırıkları
farkında mısın bilmem
yine gitme zamanı
dökerken yapraklarını bahar dalları...
yüreğinize sağlık.. selam ve saygılarımla..