Korkuyla Gelen PerişanlıkSeyredeyim dedim âlemi gönülleri kendi halimce Görürüm dedim kendimi halkın gönlünde gönlümce Arar bulurum dedim kendimdeki yalnızlığın sebebini Her yer karanlık yoksa ben miyim karanlık anlayamadım nedenini Her yer benim gibi sessiz ve ıssızdı Her sokak ıssızdı ve kimse yoktu korkudan galiba adamsızdı Evlerde tüm pencerelerle bir bir kapkara tüller çekilmiş Herkes evinde yalnızlığını bir asırlık biriktirmiş Dillerde sesiz galiba bağırdım kimse yok mu diye sokaklarda kendimi yalnız sandım Sokağa çıkan hiç olmadı perdeler oynaşırken sessizce içeriden gizlice biraz canlandım Dedim neden sessisiniz benim gibi gelin ses olalım dedim Duyan yine olmadı çıldırdım galiba dedim kendi kendime gülümsedim Korku esir almıştı sokakları gönülleri dün benim gibi sanki O korkuyu yenmiştim ben korkunun ecele faydası yok diyerek bu sokaklar bizimdi korkunun değildi ki Dedim korkunun arkasında baharlar mı gelir çiçekler mi açar Bizdeki birlik beraberlikle korkular kaçar baharlar rengârenk çiçeklerle kokular saçar Kıyamet koparsa kopsun değil mi en sonunda kopacak Nur peygamberin dediği gibi kıyamet kopsa da dikelim bir ağaç sanki ölüm gelsin ne olacak Bitsin korkunun matemi yok olsun gönüllerde sokaklarda yıkamazlar bizi İman varken sinemizde Çanakkale de kim yıktı ki bizi yıkıldı düşman dizi dizi Korku bak gözlerinde korkuyla kurmak ister zalimlikle saltanat Bizde olmaz imanla kurulmaz korkuyla saltanat, yıkarız, âleme insanlara sunarız hayat Açıldı karanlık bir evde bir kapı çıktı bir delikanlı kanatlanmış imanıyla geldi yanıma Yanıldık dünya malına aldandık korkuya olduk esir artık yeter ölüm değmez korkuyla bu canıma Bitsin dedi korkuyla gelen bu perişanlık Göğsüme imanı aldım ya ömrü değil ki bir anlık Af et ya Rabbim beni bizleri gül kokan Nebin karşına çıkamayız bağışla bizi Haydi, kimse gelmezse de ikimiz yürüyelim yıkalım korkuyu dizi dizi Açıldı cümle kapılar dizi dizi söküldü pencerelerde kara perde Sizinleyiz dedi halk yıkalım korkuyu düşürmezsin artık bizi bin bir derde Geceye sanki tutuldu bir projektör her yer aydınlık oldu Korku ile olanların kamaştı gözleri dilleri o an yürekleri ile oldu lal hepsi bir bir soldu Kaçanlar yakalandı bir bir, sinesinde imanı birlik kardeşliği taşıyan halkın elleri ile Gülümsedi insanlar sokaklar suskun bülbüller, açan güller ile geldi bir anda dile Mehmet Aluç-Kul Mehmet |