Ismarlama hayat!
Ismarlama hayat!
Kapat! Bir kara kaplıda yazılmış tüm iç çekişmelerim Çekişmelerim hoyrat! Ne yapabilir ki bana senin terk edişlerin? Kapat sevdanın perdelerini! Karart! Karart karartabildiğin kadar gözlerini, Taze henüz acıya izdüşümlerim. Senin bırakacağın gönül izlerine alışkın yüreğim. Geçmiş izlerini yüzünde gururla taşıyandır bedenim, Bedevilikten uzak yoluna devam edebilenim!
Yineli bir nokta düşüyor başucuma, Ardından yastığıma düşecek gözyaşlarımı silebilenim! Bir terk-i diyar kokusu var burnumda, Ben olanları hasrete yükleyenim. Yürek kırıklarıyla dolu ezelim. Yükler bana! Sorma! Korkma! Korkma kapat perdeleri kalmaz sana tek bir hatıra, Ben aşkı başı dik gönlü ezik yineleyerek silerim!!! Ismarlama hayat! Yaptın yine yapacağını bu gönlü vurguna. Ne zaman açacaksın son perdeni? Sualim heybemde başa dönerim… Ecel gelsin karşıma Başım dik yalana veda ederim! [Mate/Mart’08] |
Geçmiş izlerini yüzünde gururla taşıyandır bedenim, dizesini ayrıca beğendim.
tebrikler, saygılar.