DERVİŞ YUNUSElinde asa, başında külahı Arkasında düz odunlarla taşınır Bir devrin günahı, Devrini yüklenen derviş, Meğer ki hakk’a gidermiş... Ocaklar yoklukla paymal Aşınır yürekler Omzunda heybesi ile gelir bir “hammal” Neylesin açlık nefesi Arzuları cennet ötesi... Bir urup buğdaya yok olan himmet Yüzüne kapanan o kutlu kapı Onda nimet, O’na hasret Adem’in yasak meyvesi Derviş’in de kafesi... Kapanır secdeye bir devir ağlar, Beklenen gün doğar, Susar meydanlar. Söz coşkun sularındır, Buluşur canlar, Mevlana’nın ney’de sesi Denizlerin birleşmesi... Hayrettin YAZICI |
Önce deli olunur,sonra Veli;
Deli olmadıy'sa eğer;
Eğer'in üstüne semer
Ya ne yapıp ne'ylemeli
Sevmeyi öğrenmeden
Ben dervişim diyenleri;
Bir lokma bir hırka
Yokluktanmış o zaman
Ezerlermiş halkı da;
Çıkmaz sesi korkudan;
Gel gör Yunus neylemiş
Deli gibi sevmiş adam
Kuldan usanıp tanrıya varmış
Hak mevladır,mevlam hak
Hak yiyene bin dayak;
Hem çalıp çırpacak
Bir de kalkıp utanmadan
Yunus'u diline alacak
Yuttuğun yetmedi be adam!
Arif olan anlar dostum
Sanma ki ben sana küstüm
Sen hiç alınma sakın
Sana cana yoktur kastım !
Bir şairin yüreği başka bir yürekte atıyorsa
o şair ÇATALYÜREKLİ bir şairdir...
Bana bu şiiri burda ayaküstü söylettin dostum...
Tebrikler,tebrikler, tebrikler...
Şaban Aktaş tarafından 3/30/2008 9:47:05 AM zamanında düzenlenmiştir.