neli şiiracınızı korkak alıştırmayın korkun ağaçtan budayın kollarınızı sussusa girin sürün denize o güzelim umutlarınızı yayılır yoksa bahar kapıda inanılmaz hayat kırıklığı yaşadık inanılmaz kan kayıplarımız oldu davullu zurnalı ihanetler gördük uzak geçmişimizden akşamları taşırdık başında beklediğimiz halde bilfiil ve topyekün karanlıktayız artık sığınalım hecelere radyoda gergin hava beraber ve solo gözlerimin üstüne çöke çöke uyumaya çalışıyorum düş yordamıyla çıkıyorum sabaha bu bulanık güneş bu puslu hava bulut bırakmadı bende kanat takmam güç unut sen de dedim rehavete ersin hafıza tepeden tırnağa şehir kesiyorum sanki bi yerlerde teyakkuzda kuğular her şeyden biraz biraz ürküyorum simit bırakıyor haylaz çocuklar öyle bi tat var ki şarap neli bulamam |
ha tükenecek mavinin
saygıyla...