insanlık utandı insanlığındanşimdi dağlarıma dokuduğum yanık ezgilerim de ağlıyor acılarım içimin labirentinde yol bulan hiçliklerim dağılırken şehrimin tam orta yerine kan kokulu gecelerden geliyor ellerim gözlerim alaçasını yitirmiş kara bir gün daha düşerken g/özlerime ve ne yana baksam insanlar çığlık çığlığa darma dağın olmuş maviliklere yelken açan filizler ve arazlı bir sukunet sarmış dört bir yanımızı lal olmuş dilimiz baldıran zehrinin her zerresinde ki nice yüreklere ateşler düşmüş z/amansız devasız bir sızı dolandıkça dolanmış sinemize ve..... bir gürültü ile yer gök sarsılırken insanlık bir daha utanmış kendi halinden ve siren sesleri yırtarken akşamın sessizliğini feryatlar karışıyor yine gecenin ağrılı seslerine ey hat söyleyin bana nedir ? bu ölüm serenatları korkulu gözlerde f/işlenmiş bitmez mi ? bu çileler ki.... şimdi b i l i y o r u m k i içimi yakan bu ağıtlarımızı da yok sayacaklar bedeni paraya pula kiralık diller konuşacak usulca diz boyu vurdum duymazlıklar arasından öylece ki zaman kendi utancından saklanacak yer ararken bir gün daha düşecek gecenin omuzlarından içimize ve bizler acılarımızın dilimizde titrediği hep bu saatler de çırılçıplak duracağız ikindilerin kabulsüz dua vakitlerine ve içimiz de insan oluşumuzun o bitmez utancı yavaşça dökülecek gözlerimizden avuçlarımızın içine ve s u s a c a ğ ı z dar ağacına çekilmiş kirli bedenlerimizi aklamak için bir damla su olmayacak apdest niyetine ay/su ey insanlık kahpece pusulandık yine cemi cümlemizin başı sağ olsun demenin de b i l i n k i faydası olmayacak hiç bir şeye |
Kutlu dileklerimle.
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…