kendimden tükendimve gözlerine değerken gözlerim ölümün o soğuk soluğunu içimde hissettim sana koştuğumda yaşadığımı sanırdım oysa haberim olmadan ölmüşüm edersizdim kabulsüz dileklerimin duasına durdum dün gece sil baştan kedere bağlanırken dilim isyana karışırken tanımsız lehçelerim ve ben sana koştukça hep sen de çoğaldım sandım farkında değilsin ama ben sana koştukça tek kendimde azaldım oysa ki göz yaşlarımla nasıl da çaresizdim ki... sazsız ve sözsüz bir karnavaldı benim gençliğim şimdi nefsim günah sunaklarında yıkarken tenimi ömrümü bir hiçe saydı sebebsizliğim sen toprağımdan söktükçe bileklerimi ben köklerimi hep kanla besledim ve şimdi masumiyetin bekaretini emzirirken ölüm ben soluk bir baharı sevinçle beklemekteyim ki... kirpiğimin ucuna düşerken gölgelerin inan ki sağılmıyor yarelerim çıkar şimdi çıplak bedenime giydirdiğin bu ateşten aşkı canımı canımdan aldıkça alıyor bak yine hasretin ve bir o kadar kıyama uğramışken ümitlerim bekleme dönüşü olmuyor gidenlerin içime dar ağacını kurdu bak yine ümitsizliğim zaman bir gece vakti ve beni ben geçiyor şimdi ay/su |
tebrik ederim aysu cane