SAHİPSİZ GÖNÜL
Lale gülü sevmek ister bulamaz,
Yar yanýna varmak ister varamaz.
Diyar diyar gezmek ister gezemez.
Aptal mi deli mi sahipsiz gönül.
Saraydan kovulmuþ,çardakta yaþar.
Yar dedikçe hazla dolup pek coþar.
Divane bu gönül koþarda koþar.
Aptal mý deli mi sahipsiz gönül.
Zülüfler daðýnýk gözlerin yaþlý.
Bak geldi geçiyor ömrün telaþlý.
Bir güzel gördüm gözüm kamaþtý
Aptal mý deli mi sahipsiz gönül.
Sakýn bu yarayý açýp kanatma.
Kurudu göz yaþým beni aðlatma.
Sýrtýmdan vurdular sende sýzlatma.
Aptal mý deli mi sahipsiz gönül.
Yuvamda baykuþlar öttü ötüyor.
Ayrýlýk acýsý cana yetiyor.
Ocaðým sönmedi bacam tütüyor.
Aptal mý deli mi sahipsiz gönül.
Kahraman yaralý kuþa dönmüþsün.
Yalnýz yýkýlmamýþ hem de sönmüþsün.
Kaderin böyleymiþ nasýl gülmüþsün.
Aptal mý deli mi sahipsiz gönül.
Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.