"ŞAİRİN 'AĞLAMA SENFONİSİ...'" isimli şiir 13.7.2018 23:21:32 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
/...Ölülerle, dirilerin arasında pek çok fark yoktur Çünkü her ikisi de çürümeye yazgılıdır.../
B. ERDOĞMUŞ -
*
I
Yemin olsun; yolun yağmurun ve yaranın üstüne... ben de bir katilim; içimde her gece seni öldürmekten!..
II
Morarmış bir gecenin göğsünde, ektim seni ağrıyan yerlerime bir intikamın tetiklerinde.. en mahzun ve en masum duruşuyla şairin kuşanıp şiirleri bilenirim ve çıkar kınından yüreğim...
*
Her gece biri vurulur bu sokaklarda kan bulaşır sözlerime kentlerin uğultusunda bilmem ki nereye gizlesem; aşka aç; yaraya muhtaç acıya mecbur ömrümü! asarım bir gün kendimi de, kendi içime..
Nedir aradıkları insanların, enkazında hayatların?.. eski intiharlar, kendini yenileyen uçurumlarda... ve kaybetmenin gölgesinde kazanmayı arayanlar aşklar bozgun; anılar savruk, uçurum renginde günlerin ki ustasıyız acıyı çoğaltmanın ve acıda çoğalmanın...
III
Tenha ayna, kalabalık yüz örselenmiş dağ; yağmalanmış kent insanın kurak avuçlarında...
Sorma, bu gecelerden benden geriye ne kalır yıllara direnememiş yüzümde 'orta çağ' dan kalma bir hüzünden başka...
Ey, 'şiirle hayatın kanını durduran' şair nedir insanın ardında bıraktığı muamma?
IV
Boşluğa bakar gözler karanlığın resmi tarihinde insanın sızlayan çaresizliğinde içlenir, yitirdikçe kendini ve toplar, bütün bir hayatın 'yıllara dağılmış parçalarında'..
Yemin olsun; çığlığın, açlığın ve yalnızlığın üstüne, insan, her bıçakta sızlayan bir yara gibi kapitalizmin kemirdiği!..
V
Neyi yazıyorum ben! hayatın ortasında irileşen bir yalnızlığı üstlenmemiş- kendimi hayattan esirgemiş- bir şarkıya nota, bir şiire ünlem olamamışsam...
Neyi yazıyorum; kimsesize kimse olamamışsam... dünyanın soğuyan sessizliğinde, üşüyenin üzerini örtmemiş, başka bir insan için kalbimi kanatmamışsam...
Neyi yazıyorum ki ben; yenik bir kadının gözyaşlarına mendil olamamışsam.. yoksulluğun kendine asılan intiharında; sessizliğe ses eğriye doğru boşluğa denge olamamışsam!..
VI
Küflenir benim de yüzüm eskiyen fotoğraflarda çünkü suçludur ellerim, belleğim suçludur insanın kendiyle arasına açılan uçurumlarda.
Yemin olsun, çığlığın, açlığın ve yalnızlığın üstüne herkesin kendi kendini törpülediği bir dünyada ben de bir katilim; her gece kendimi öldürmekten!..
- Birdal ERDOĞMUŞ -
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.