Benim buluşuma göre bütün insani kötülükler, insanların bir arada sessizce oturamamalarından kaynaklanmaktadır. MOLiERE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ne vakit yokluğuna yakalansam
İbrahim Dalkılıç
5,0 / 1 kişi ·2 beğenme · 0 yorum · 539 okunma
ne vakit yokluğuna yakalansam
ne vakit yokluğuna yakalansam,
zemheri bir kış ortasında kalmış gibi, tepeden tırnağa üşüyorum. ve aslında ben hep sıcak bir güneş düşlemiştim. yanaklarımda dolanan bir kelebek eli, söğüt dallarına konan serçe, ve bir çocuğun gülümsemesini. ne vakit yokluğuna yakalansam, buğday başaklarının toprağa düşen boyunları, kaçak tütünün parmaklarımı sarartmasını, illegal bir şehre mülteci kaldığımı, ve uykuya gözlerimi intihar ettiğimi düşünürüm. ne vakit yokluğuna yakalansam, yıldızların ürkek bakışları arasında, dağların doruklarından, dağ eteklerine inerim. nehre susan bir ceylan olurum. hava, su ve güneşin öldüğünü düşünürüm. ibrahim dalkılıç |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ne vakit yokluğuna yakalansam şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ne vakit yokluğuna yakalansam şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 22.2.2016 20:04:23
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 539
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 2 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.