17
Yorum
23
Beğeni
0,0
Puan
2797
Okunma

İnkârı ne mümkün, gösterip kârı
Gönlünün tahtına bey etti bir dost.
Ameli çelimsiz bu günahkârı
Hasletin hasıyla eğitti bir dost.
O’ydu her adımda aradığım iz
Ârifti gözümde, ben ise âciz
Muhabbet bağında sohbet-i veciz
Değeri biçilmez öğüttü bir dost.
Cevapsız kalmazdı saldığım selam
Neşemiz dâimdi, huzurumuz tam
Kaleme mürekkep, şiire kelam
Aruzdu, dizeydi, beyitti bir dost.
Her kim ah çekerek mâziyi ansa
Samimi dostluklar kalmadı sansa
Sözünde ısrarlı, inat insansa
Aksine isbattı, teyitti bir dost.
Kaderim olsa da bahtıma hasım
El verir, çiçeğe, durmazdı yasım
Vefayı tarifte ölçüm, kıyasım
Turnusol misâli kağıttı bir dost.
Yoluma ışıktı, elime âsâ
Canımdan parçaydı, candı hülâsa
Ne zaman gam çeksem, içim sızlasa
Feryâdıma sesti, ağıttı bir dost.
Gıybete sağırdı, kibire kayıp
Sabrına örnekti Hazreti Eyüp
Payıma düşende, payı var deyip
Yoksula, muhtaca dağıttı bir dost
Ruh ikizim, eşim, yaz güneşimdi
Yoluma yoldaşım, can kardeşimdi
Kırılmış, incinmiş... darılmış şimdi
Dostluğu bitirdi ve gitti bir dost
Haklıydı... hakkıydı; ve gitti bir dost
Mecit AKTÜRK
Berlin, 09.02.2016