HÜZÜN DALGALARI..Gölgen düşüyor gülüşüne Katre Katre Seninle ne zaman konuşmaya başlasam Bir garip olurum Sarılır ellerine bu karanfil kokulu akşam Yıl Yıl Başka güneş ısıtır yüreğine gittikçe günden güne artıyor dertleri doğuran kıvılcım İnsan ne zaman ölür anne söyle sevinçten Yasak üstüne yasak yaşamak Bütün duygularım darmadağın ölüyor anne Kendimi kandırıyorum Bulut Bulut Gözlerinin sessizliğinde dirliksiz bir nisyan Çakıl taşları misali dökülüyorum yollara Düşen yapraklar gibi her gün ölüyorum Hayatın akıp geçtiği raylardan Damarlarımda sen dolaşıyor Kan yerine anne Buruk bir elvedan böylesine büyük hasret Soluk biliyorum artık tüm renkler Her gün biraz daha fazla yaralıyor Yüreğimin kapısını aralayan bu kıymık Demlendi içimde hüzün kış giyindi yokluğun Ayrılığı siliyorum anne bu anlamsız saatleri kurşunluyorum Sana geliyorum anne Ama Ama İçimdeki boşluk ölmüyor Ama ölmüyor içimdeki boşluk!!! Yağmuru seviyorum beni anlatıyor... Nurten Ak Aygen 30.02.2016 |
Saygılarımla