Hüzün SalkımlarımHazanı bekler gibiydi yüreğim Filizleri yeşermeden kuruttu Kökleri nazır bağlarken, Toprağı kurak mı kuraktı Dalların uçlarında ise Eğildi hüzün salkımlarım Gecenin karanlığı çöktü üzerine Yıldızsız perdesini gererek Umut ışıkları söndü tek tek Kalbim uyamazken düzenine Çırpındı kuşlar gibi kafesinde Eğrildi hüzün salkımlarım Çaresizlik can yakıyordu ! Bütün bedenim sızlarken Sancısı derinken köşesinde Kalbe damla damla sızıyordu ! Devrildi hüzün salkımlarım Çıkmazın içinde cebelleşirken, Uyumsuzdu çelişkiler Anlamlar manaları yitirirken Sorumsuz alakasını gösterip Uzağımdan bakıyordu sinsice Evrildi hüzün salkımlarım Nesrin Önem Demir 02 02 2016 |