yâr/dedim
yâr
dedim ayrılık saatlerini dindiren tebessüm ışığı gözlerime düş ’en güller güzeli yüzün telaşsız sohbet susup gülümseyen bakışkan bir coğrafya çalıp duruyor şimdi özlemleri yastıklardan saçların sırça saraylarda yüzünü dolaşıyor ellerim bu nasıl kavuşma.. bilinse.. alnına düğümlü bir bûse notası yazılmış kaderin öpüşüp duran yarınları melodili bir sahra gecesi deyin siz yıldızları tutulmuş gecesi dökülmemiş alev gündüzleri yaraları sisleyen.. bugün hiçbir boşluğa açılmıyor sema eflâktan kalan son hazine gözüme dolan nur.u seherin hiçbir yer-de değilim kaşlarının ince huyunca sevilmiş -çoraktan aşk ile yaş olmuş- yurtluktan başka görsen ellerinsiz dert ellerim |