VE SEN GELMEDİN
Kışın ayazında, bekledim seni
Duygularım dondu ve sen gelmedin Geleceğim dedin, nerdesin hani Yağmurlar muson du ve sen gelmedin Unuttun mu yoksa, ikrar, akidi Aşkından bir zerre, şüphem yok idi Şeyda olup dalda, öttü, şakıdı Bülbül güle kondu ve sen gelmedin Bu deli gönlümün sensin tabibi Gözlerim meftunun, hep sana tabi Mecnun’un Leyla’ya çağrısı gibi Adım hep dilimde ve sen gelmedin Hayaller kurdum ben, samimi içten Göremedim saçın, çiçekli taçtan Son yolcu da indi, gar da, araçtan Geleni sen sandı ve sen gelmedin Ne yazık ki benim, çilem dolmamış Yine sevdiğimle, vuslat olmamış Çevreme baktım da, kimse kalmamış Yürek yine yandı ve sen gelmedin Yokluğun vurdu yâr, bahtım karardı Bak yine gönlümü bir hüzün sardı Sel oldu sokaklar, rüzgar da vardı Yağmur bile dindi ve sen gelmedin Lüzumsuz bekleyiş ne de manidar Bu sevdiğin sana, bir ömür adar Bekledim garajda, sabaha kadar Işıklarda söndü ve sen gelmedin Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Sevmek inanmaktır. Sevmek yaşamaktır. Sevdiğini kendisi gibi, kendisinden de çok duyumsamaktır. Sevmek sevdiği olmaktır. Sevmekte ikilikler kalkar, bir olmalara gidilir. İki ten, iki kalp, iki gönül yoktur sevgide. Tek bir kalp olunur, tek bir yürek olunur.Sevgide son yoktur. Sevgiler hiçbir zaman son bulmazlar. Biten sevgiler yoktur, bitmiş gibi görünen sevgiler vardır. Sevmek; sevmeyi istemektir. Sevmek, beklememektir. Beklentilerin son bulduğu bir duraktır o. Öyle ki tüm gerçekler, tüm dünya silinir gider.Geriye sadece sevgi kalır kardeşim.
Değerli kardeşim, şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.Selamlar.