KAPININ ARKASINDAKİ
KAPININ ARKASINDAKİ
kapının arkasındaki susmuş bir öykü yalnızlığı bir eylül sabahının güz sessizliğinde gelinlerin dilek tuttuğu yerdir ilk adımda gök mavisi dualarla girdiği evin eşiğinin öpülmesi nasılda unuttuk babamızın ellerinden çıktığını dökülen alın terleri hâlâ kurumamıştır annemin gelinliğiyle geldiği çivit rengi bu evde kapılar ve anneler ki aynı yağmurun damlasıdır ince parmaklarından armağan kalan izlerinde kapının arkasında beyaz giysili annem bizi izlemektedir sonsuz bir özlem nöbetindedir kına kokulu saçlarıyla kimse görmez onu, soluğu kalmıştır odalarda çocukların, komşuların bir sofrada buluşmaları sessiz bir ağıtın göz yaşındadır şimdi, kapının arkasındaki ah! annemden kalan kapılardaki nazarlıklar gelinliğiyle geldiği bu evden bir yüzüğün güzelliğinde beyaz giysiler içinde veda edemeden çıkıp gittiydi kapılar ki mutluluğa açılır, karanlığa kapanırdı şimdi annem ve babam kapının arkasında bizimledir. Neşet KARAÇALTI Samsun 20 ocak 2016 |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar