ANADOLU ÇIĞLIĞI ANNEM"GÜZEL ÜLKEMİN ANNELERİNE SAYGI İLE" Büyüdüğün kağnı seslerinde Anadolu çığlığıydın Nereye baksam küstüm çiçeği olurdun Uykularıma açardın bayram sabahlarında Kınalı ellerinden hasat bereketi dökülürdü anne Duraklarda bir çocuk büyümeyi unutmuş Yaşamın tükenmez yokluğunda Nisanların ikindi yağmurlarında gözlerindeyim Damla damla seni yağıyorum anne Yeniden yağmur kuşları çizdiğim resimlerde Uzak sabahlardı seninle giden özlemim Suskun sözcüklerde kaldım yokluğunda Ellerim üşüyor sensizlikte anne Kerpiçten evimiz vardı hayallerini bıraktığın Eşiğinde zamanların ağıtını söylerdin Büyüdüğün kağnı seslerinde Anadolu çığlığıydın Güzel gözlerinin bitmeyen yaşları İlmik ilmik örülürdü mühürlenmiş kaderine Ben sensiz büyüyemedim anne Dere sularıydın dağlarımızın, nehirlere ulaşamadın Kına kokulu saçların ipek kozasında örülmüştü Toprağa karışmış süt kokulu sıcaklığında Tespih seslerini özler gibiyim Sarı buğday başaklarıydın yurdumuzun Ömrünü toprakta unuttun annem Lale işlemeli çeyiz sandığında kaldı düşlerin Şiir kanatlı kuşlardın uçup gittin bir sabah Dualarımdaki kandiller senin için yanıyor anne Büyüdüğün kağnı seslerini duyar gibiyim… Neşet KARAÇALTI İzmir 23 Aralık 2012 |