züppeler carşısından geçiyor muşum meğer
bu büyük bi insanlık dramı

dilenci demeye sözüm varmıyor kaldırım taşına oturmuş sokağın
tek duran o diğerlerinin arasında

sis var ortalıkta düşünceleri yansımız gibi şu kahpelerin
ve yürüyorlar

etlerinden anlarsınız zevklerini ellerinde sigaralar
anlaşılmaz bir uğultu ve tinsindirici birçok kahkaha
yaşıyorlar

gülümsemenin ne olduğunu unutmuş bir şekilde
yardımlaşmanın eziyetliğinden herkesin eli cebinde

masum bir cift göz yokken
şu arkadaki sızlayan köpeğin bi gözlerine bakın

ve acı bir koku geldi burnuma şiddetli yağmur dokunuşunda
meğer yağmur hergün şu zulmü yıkamaya geliyormuşta öyle şikâyetçi
acı bir koku

mutsuzluk tablosu nasıl oludunun en iyi yanıtı karşısında
sadece bir sokak üstü daha ne olabilirdi

gri duvarların ilk katları hizasında dolaşan birçok yorgun bacak mesela
sevgiden geriye nasıl olurda gelecek korkusu kalır
bu ne acele!!

telaştan soluklanmayı unutmuş bunlar
ve gidiyorlar
yarının peşine

geçmişlerini özleyipte gidiyorlar
ruhları titriyor içlerinde
reklam panoları altlarından sadece binlerce ölü beyin geçiyor
geçip gidiyorlar

umut bırakması gerekse birgün aralarından birisi
bırakabilirmiydi

içli kalabalıkta yanlızlık senfonisi melodisi
yaşlı birçok genç ve uyuşturulmuş hisleri
neydi derdide şunların hepsinin ahlı gözleri

zaman bu kadar düşman olabilir miydi
herşey satılıklar için miydi
maddiyat nasıl ki daha huzur verirdi maneviyattan
ve kendini nasıl bu kdar önemli hale getirdi
ah aklım almıyor