İNTİZAR...
Ismarladığım yaşlar peyda oldukça,
Vasıfsız bir yas’a yükleniyorum Ve yüklendiğim asılsızlığını o göreceli ithamlarda Kanayan yaralarımın, işgalinden dem vurup Tüm tezat bildiğim doğurganlığında Sefil gökyüzünün… İntizarında hanidir tüm yitip gitmelerin, Sığındığım tek bir surede, Kayıp giden ömrün niyazında dost bellediğim Gölgeli rüzgârın münafık boyunduruğuna Rest çekip. Tüketilmişliğimin pervasızlığında Konduğum dalın pervazında Nükseden bir aşka nazire edip, Doymadığım bir ömrün ikrarı iken saf tuttuğum, Beynamaz bir gölgeye rast gelip, Haykırıyorum boşluğa. Çalıp çırptığım sevgi zerreciklerinin sağanağında, Anlamsızlığı muteber kılan bir imgeye sığınıp Boşaltıyorum heybemdekileri: Biraz münafık mı ne düş bekçileri; Kıpraştıkça hezeyan yüklü bir aşka rağbet edip, Çekincelerimi görmezden geliyorum, Anlık bir dokunuşta saf tutmuş çocuk yanımı es geçen Kadere diş bileyip soyutlandığımın bilincinde, Gözden düşmüş bir sığıntı iken varlıksızlığım, Devranı yitik bir evrenin çaprazında can bulmak adına Sağaltıyorum gün ışığını. Andan ibaret sol yanım ve kayıp bir mizacın Tekelinde kıstırılmış ölgün gönlüm: Savsaklarken görünmezi, Bir notanın girizgâhında yitik bir melodiyim, Belki de başı kayıp asılsız bir hikâyenin Eşkâl bildiği mutsuz bir peri kadar İsyankâr iken hiddeti nefretin. Bağımlısıyım sevginin ve besili gönlün sağdıcı İken kayıp bir aşk, Adını dahi bilmediğim yerli yersiz devinen Kurşuni gök kubbe, Sükûtunu yadsıyamaz oysa yürek denen neferin; Demli ve bağnaz bir tecellisi Dokunulmazlığı beşeri kimliğimin Ve teselli bildiğim huşu içinde Görüp göreceğim tek hane: Asılı bir sarkaç iken ibresi muzaffer gönlün, Sağalttığım bir yarasın, Konuşlandığım kıblemde. Dünden mütevellit gönüllü bir simgeyim, Çaprazında niyazın ve efkâr yüklü bulutların, Kımıltısı bir nebze de olsa delalet dinginliğine Rahvan yetilerimin, Dokunuşu nüktedan bir seyrin çeperinde İmkânsızlık ile taralı evren. Kanayan bir çiçek kadar kırılgan olsa da Yüreğin tekeri, Aşkta takılı kalmış bir notanın isyanında Asılsız bir rütbeyim, İki yakası bir araya gelmeyen. |
Özlem Demirkaya &*.*&