KUNDUZUN TEPELERİ
Ne zaman çıkıp baksam Kunduzun tepelerinden
En lirik şiirler geçer içimden Sanki o fakir köylerin öksüz evleri ben Benim yanıp yanıp bacalarından tüten Hey gidi Kunduz’un gamlı tepeleri hey Son bahar çökünce omuzlarına Önce çiçeklerin terk eder seni Sonra çocukların sesi. O karlı kış gecelerinde Yetim bir çocuk gibidir üzerinde gökkubbe Geceleri zifiri bir karanlığa rağm olur dorukların Issızlığın bembeyaz öyküler anlatır gökyüzüne. Hazan bulutları geçer gider üzerinden Bir asi sessizlik asılır saçaklarına Ve o terk edilmişliğin kederi içinde Yeşil gözlü çam ağaçların uzar gökyüzüne. Uçurumun kenarında köyler Gam çöker çatılarına Ve salkım saçak bir ayaza uyanır serçeler Kanatları hüzün taşır camlara. Kurt ulumaları sarar yamaçlarını Tenhalarından yürür kaval sesleri Dere boylarında çobanlar En söylenmedik sözlerle Sessizliğini söker yerinden. Bir yamaçtan öbürüne En içli türküler kalkar tepelerinden. Hey gidi kunduzun gamlı tepeleri hey! Şimdi her aklıma geldiğinde Üzerime devrilir bu uzak belde Ve yeşili kadar masum Yeşilin kadar eski Bir çocuk ağlar içimde. Aydın YÜKSEL-ANKARA 21.03.2014-CUMA Eşsiz bir güzelliğe sahip olan Kunduz ormanları Samsun’un Vezirköprü ilçesi sınırları içindedir. |