Dama Damlayan Rüya
her zamanki gibi yolu uzattı
nasıl olsa gün akşama kavuşur sırtıma bir yer bulur dinlenirim ağaçlarla konuşurum yıldızlı karanlıkları kahkahalarla geçen kuş sürüsünden bulutlara selam söylerim yürür yerin altında fareler bilirler gelişen ve genişleyen dünyayı dar olur daralırız haykırsak sesimiz çıkmaz yokuşa doğru yağmurlarla birlikte sular ilerler aşağıya ay mı dedim dilim tutulsun ay boş istasyonlar dilenciler ve köpekler bir mucizeyi bekler kalbi soğuyuncaya dek güllerin görünmez kılınır artık mutsuzlukla kardeş gürültüler aşkıdır dama damlayan rüyanın buğusu diner koyulursun seyrini sürmeye eski dünyanın. |