Hangi yürek/
Hangi gönül/
Kaldırabilir bu basiretsizliği
Ölüyorlar evet/
Çivi gibi çarparak surata
Ten ayinlerinde gölgesi
Küçük çocuk/
Büyük adam/
Hisli kadın/


Kimliksiz sahile vuruşlar
Eskiden balıklardı yakamoz
Çırpınırdı gözleri/sözleri/yüzleri
Sevme kavgaları çıkaranlar
Dudu şimdi dillerinde…


Kirli bir mendilin şakaklarında ölüm
Mintanında kıyam duası/
Yaban bir ülkenin
Zaman kıyılarında
Tutuşmadan
Bakışları…


İnsanlığı söktüler;
Kaldırımları/evleri/sokakları
Bir kayboluş kendi ikliminde


Tabut çocuklar!
Al yazmalarda
Vicdan nerde/
Kör kuyularda…


Ve yoksa ekmeğimiz
Sütümüzden başka ayran
Çivit mavisi gökyüzü yoksa


“Ve balonlar/
Gökkuşağı makamından…”


Bir karede çırpınıyor çocuk nazları
Anne feryatları/


İki dirhem bakışa teyellendi yüreğim
Can sahilinde çocuk gülüşlerine


Cesetleri donmadan önce
Tüm çocuklar melektir…