Gözümün feneri
Oy mağrur gözlerine kurban olduğum yarim,
Bak bir dinle beni da,gör sana ne diyeceğim, İki koca dağın arasından akan nehir gibiyim, Ne güneşin doğuşunu görüyorum ne batışını. Bir tarafım da kış bir tarafımda bahar havası, Gel be zalımın kızı,değişsin damağımızın tadı. Duman duman tütüyor köyümün karlı tepesi, Hele bir dışarı çık,inan ki,soğuk kesiyor nefesi, Ateşin lazım bana,tutuşmuyor gözümün feneri, Devletin Piri,tacizci bir uçağı düşürdüğü gibi, Düşürme beni da,benim ha bu yüreğim sana ne etti ki? Sadece sevdim be vicdansız,çok mu gördün bunu yani. Rüzgar güllerine yakın,dolanıyorum bir sağa bir sola, Çamur oldu pantolonumun paçaları,niye çıktık ki dışarıya, Dedim belki gökten zembil ile inen kar tanecikleri gibi, Yarda kendini bırakı verir,Tanrının kollarından ta bana, Ah be Seyyahım yine duygulandın ya,yapma bunu da, Şekeri elinden alınan çocuk gibi,içine doğru ağlama. |