hep aç kaldık,
doymadık,
yetinmek zorunda kaldık,
coğrafya kader dedik,
içe kapandık.

tam aşık olacakken utandık,
gözlerimizi kaçırdık,
sanki suçluymuşlar gibi,
onlar bakmak istedikçe,
biz rahat bırakmadık,
aşktan yana hep aç kaldık.

samimi olamadık,
kullanırlar dedik samimiyetimizi,
yanlış anlarlar hislerimizi,
çalarlar fikirlerimizi,
kime ne gerekse,
mahvettik ergenliğimizi.
yine aç kaldık,
gösteremedik samimiyetimizi.

düşüncelerimiz rengarenkti,
soluk boylarla çizdik,
soğuk ellerimiz ile,
söndürdük hayallerimizi,
sonra bataklığın ortasında,
el aradık bekledik bizi çekmesini,
aç bıraktık düşüncelerimizi.

tanrıya fazla sorumluluk yükledik,
her şeyi ondan bekledik,
biz çaba sarf etmedik,
dualar kabul olmayınca,
tanrıya resti çektik isyan ettik,
aç kaldık,
tanrıyı biz tam olarak anlayamadık.