Ben Seni Sevdikçe!..Kendinden ayrılmış bütün parçaları toplarcasına Bir masal atının üzerindeki mutluluk yolcusu Seni sen yapan bakışlarının yelesindeki tutunuş İsimsiz bütün çiçeklerin özündeki gizli nefes Ben seni sevdikçe; Sen dosta düşmana karşı hayata bakışım oluyorsun Ben seni sevdikçe; İçimden akıp gidiyor nehirler, ırmaklar, denizler Portakal bahçelerinde Akdeniz gibi kokuyorum Bütün yaşanmışlıkları en baştan bölüşüyorum seninle Ufkumda yemyeşil bir sonsuzluk oluyor yaşamak Hangi şarkıyı dinlesem sen geliyorsun aklıma Sen oluyorsun gülüm yüreğimdeki o asil ihtişam Ben seni sevdikçe; Çiçekler içinde bir arı oluyorum peteğini arayan Seni sevdikçe ben, hüzünle sevişiyor hızla akan zaman Gövdemin bütün yapraklarını dolaşıyor aşk denen ihtişam Kanat açıyorum bilinmeyen maviliklere seni düşündükçe Sen yetim bir çocuğu emziriyorsun yüreğimi avuçlayarak Gönlümün dal uçlarını öperek yurduma baharları getiriyorsun Ben seni sevdikçe; Hayalle gerçek kol kola yürüyor bilinmez bir meçhule O kendi içine devrilmiş geceleri değiştiriyorsun sevinle Gürül gürül akan anların içinden gelip geçiyoruz seninle Ben seni sevdikçe, bir kuş oluyor yüreğimdeki gümbürtü Bütün tozlanmış kitaplıklar üzerime devriliyor gülüm Her sayfayı sen varsın diye sabırla ve aşkla karıştırıyorum Ben seni sevdikçe gülüm, Demiri eritiyor sabrım, ellerimde mayıs çiçekleri oluyor an Ölümler ülkesinde içten içe yanan, fitilsiz bir kandil oluyoruz Aşkın kutsal kalemi oluyor, sarıldıkça mutluluğa dönüşüyoruz Maviyle sevişiyor gökyüzü, yeşil ırmaklarda sevdayı doğuruyoruz Bu gözyaşı imparatorluğunun üzeri çizilmiş mağrur mevsimlerinde Seninle mutluluğun resmini çiziyor, sonsuz aşklara yelken açıyoruz Selahattin YETGİN |