oturmuşum
yaşını unuttuğum
ihtiyar bir gecenin
ayazdan sandalyesine
gökyüzü yıldızlı bir örtü başımın üstünde
elimde her seferinde beni "sen"le buluşturan sigaram
saat 00 bilmem ne
soğuk keskin
gece sessiz
farkında değilim
içimde konuşan birini dinliyorum
duyduklarım
duyduklarımla anladıklarım
şimdiye kadar bildiğim
bildiğimi düşünüp ahkam kestiğim
yazdığım her şeyi sıfırlıyor
yönüm değişiyor bir anda
ama kıble aynı kıble
kalbim yanıyor
ve her şey netleşiyor
aniden

bir kayboluş
kayboluşu anlayış belki
ve kabulleniş
şimdiye kadarki kabullenişlerden farklı
ahsız
eyvahsız
gönüllü
kayboluşa teslimiyet
arkasından
kaybıma sebebe bir minnet
içimde kabaran bir sevgi
o içimden duyduğum sesin sahibini tanıyorum
ruhunu kaybettiğini söylemişti
yeni duydum
aşkın bulmak değil
kendini kaybetmek olduğunu
kaybedilenden sonra herşeyin
bir arayış olduğunu
ve ne yaparsan yap bulunmayacağını

bana öğretenin
hatırlayışımda bana anlatanın
o kocaman yüreğinin
ve kayıp ruhun sahibinin önünde
saygı ve aşkla eğiliyorum

gönlüm
gönlüne secdede