NEFS-_İ MÜDAFA
yüreğimin derini
gıcırdak parkeli eskiden eskiyen mütevellit aşina acılara direnişim suç değil haktır nefs-i müdafa ayaz bir iklimde Ol la hiç arası yolculuğun kendinden karanlık odalarının yorgun perdelerinde yazıldı adım yalnız olmanın susuzlugu ile kurak olmayan mısrasal deryalara daldım satır satır döküldüm huzura payende dökülmediğimde nem kokan kütüphanelerin hikayesi okundu zihnimde eskiyen eskiden mütevellit acıya aşina öpüp kokladım tarihin sarı sayfalarını yükseğe bırakırken bütün isimsiz kahramanları alın yazıma değdirdim içsel bir acının parçalara bölünmüş halinin cilt’te yol alışına tanıklık etti yanaklarımdan süzülen yağmurlar cemre düşermiydi hiç kendinden uçurumlu kaderin ucuna bahar yedi el yabancıydi bana kan bağım olmayan sonralık düşünce evimin çatı arasında bırakılmış çocukluğumsa sanki tufandan kalma çok mu arabesktim? yok canııımm büyütmeyin o kadar doğmadan önce öldüğüm çizgilerden geçiyordum hayata yaşamak değildi bu nefs-i mudafa Şiar |
...tutuldu düşlerim sızlarcası
...perçinlenmiş duygular gemiye
güzeldi tek kelime ile... daim olsun kaleminiz