O’ysa
kaburgamı geçip
bilinçaltımda enkaz’layan
bir bölüm seçti kendine

çok şey var içimde anlayacağın
içimin oyuntusuna
gizlenmiş

kalem’i ağlatıyor
koyu siyah gecelerde
tütünden sararmış kadın ellerim

kopuyor içten
selası’na geç kalmış "seni seviyorum" lar

betimler tüketilmiş

iki nokta üst üste:
kalem’ in tutulduğu yer
ciğerden
geliyor sonrası

O
kaburgamı geçtiğinde
açıyorum filtresiz zehrine
tüm hücrelerimin alduvarlarını

oysa
bir zamanlar
kaçacak kuytuydu bedeni

aktı duvarları
bir gölgenin sahip olduğu ışığa mırıldandığı
güçlü bir ezgiydi sesi

O’ysa
seviyorum’ları tüketmekteymiş
sömürü ülkesinde

bastığım her satıh
fikrime kaos zulalamaktan öteye gidemeyen hayaliyle
arşınlanıyor şimdilerde
suslarım
yırtık rahimden
kayıt altına alınıyor
kağıttan bedenime

belirsiz ’var’ ların işgalinde
düşüyor kale’m
O’nun
durum bildiren hal bildiren eklerinde

eksiliyorum
selasına yetişemediğim
seni seviyorum cümlelerinde

--Şiar---