Kara Zurna’m orda dur!
Ne Nuh Peygamberi Yardıma çağır,
Nede Gemisini Himalaya Dağında kur. (*)
Bunca Bilim, Teknik, İnsanlar...
hepsi Kör, Dilsiz ve Sağır.
Akıl yalnız sende var!

Bili-bili Bilgiçlerim
biliyorsa hepsi için-için
peki
Atmosferdeki Ozon Deliği,
Havadaki Karbon-di-Oksit İlleti
her Gün büyüyor,
Yer Küre ısınıyor
niçin?

O kadar Para,
bir o kadarda Aydın Kafa, Malzeme ve Zamanla
Doğayı koruyup-kurtarmak varken,
Uzayda İstasyon kuruyor, arıyor Hayatı Mars’ta.
Göz-Önünde İnsanlar açlıktan ölürken
gözlüyor Kainatı Satalitle, Aynalı Teleskopla
Yer Küre yanıp-yok olurken,
basıyor Ayak Aya!
Bu ne biçim Bilim, Rüya?
Bu ne biçim Dünya?

Kara Zurna’m orda dur!
Ne Peygamberi Yardıma çağır,
nede Gemisini Himalaya Dağında kur!
tek umut;
-sen Nuh Peygamberi unut-
Aralık 2015 Paris-Fransa Doğa Konferansında, inan!
Yok olursa Doğan,
sende yoksun be İnsan!

(*) HOR-HOR Senaryo (1) Şiirinden